Yargıtay’dan boşanma davalarındaki deliller ile ilgili emsal karar

Uzman hekim olarak çalışan iki çocuk sahibi çift boşanmaya karar verdi. Kocasının kendisi ile ilgili çektiği görüntüleri mahkemeye kanıt olarak sunacağı baskısı üzerine bayan, kocası hakkında özel hayatın kapalılığını ihlal ettiği gerekçesiyle savcılığa cürüm duyurunda bulunup dava açtı.

Birlikte görülen boşanma ve özel hayatın gizliliğini ihlal davasında davacı bayan G.Ö.M.’nin vekil avukatı, dava dilekçesinde eşler ortasında yıllardır artarak devam eden şiddetli geçimsizlik bulunduğunu, evliliğin bu hale gelmesinde tüm kusurun davalıda olduğunu, tarafların zarurî haller dışında birbirleri ile konuşmadıklarını, konuştuklarında sert ve kırıcı olduklarını, yataklarının dahi farklı olduğunu, davalının eşine ağır biçimde manevi baskı ve şiddet uyguladığını, hakaret ettiğini, toplum içinde küçük düşürdüğünü, davalının tavır ve davranışları nedeniyle evlilik birliğinin çekilmez bir hal aldığını, yaşananlar nedeniyle davacının sıhhatinin bozulduğunu, gerilim kökenli kronik rahatsızlıklar yaşadığını ileri sürerek, tarafların boşanmalarına ve müvekkili faydasına 300 bin lira manevi tazminat ödenmesine karar verilmesini talep etti.

Davalı koca S.M.’nin vekili ise yanıt dilekçesinde tüm savları inkar edip, müvekkilinin hiçbir kusurlu davranışının bulunmadığını, bilakis davacının birlik vazifelerini yerine getirmediğini, evlilik sorumluluğunu taşımak istemediğini, özgür olmayı istediğini lisana getirdiğini, eşlerin dava açıldıktan sonra dahi cinsel hayatlarının devam ettiğini, davalının bir baba olarak çocuklarının her şeyi ile ilgilendiğini, çocukların okuldaki ve toplumsal hayattaki muvaffakiyetleri için yapılması gereken her şeyi eksiksiz yaptığını, kahvaltıyı dahi davalının hazırladığını, konut alışverişlerinin müvekkili tarafından yapıldığını, davacının daima yorgun olduğunu söyleyerek uyuduğunu, uyumadığı vakitlerde televizyon izlediğini, tüm bunlara karşın davalının davacıya çok ilgi gösterdiğini, ekonomik manada lüks bir hayat sürmesini sağladığını, eşler ortasında daha önce boşanma davası açıldığını, evrakın takip edilememesi nedeniyle açılmamış sayılmasına karar verildiğini, kararın katılaştığını ileri sürerek davanın reddini savundu.

YEREL MAHKEME BOŞANMA DAVASINI REDDETTİ

Çiftin ikamet ettiği kentteki Aile Mahkemesi, dinlenen davacı şahit anlatımlarının genel ve soyut olduğu, taraflar ortasında daha evvel gerçekleşen uyuşmazlığa ait bulunduğu beyanlarda geçen olaylardan sonra eşlerin tekrar bir ortada yaşamaya devam ettikleri, hasebiyle davacının yaşanan olayları affettiği, en azından müsamaha ile karşılanmış sayılması gerektiği, münasebetiyle dinlenen şahit beyanlarının eldeki davaya ait geçimsizliği kanıtlayacak nitelikte olmadığı, davalı tarafça ibraz edilerek tahlili yaptırılan DVD içeriğindeki fotoğraf, konuşma ve dökümlerin dava tarihinden sonra olduğu, hal bu türlü olunca tarafların boşanma davası açıldıktan sonra birebir meskende karı-koca hayatı yaşamaya devam ettikleri, davaya karşın eşlerin bir mühlet birlikte yaşamaları nedeniyle birliğin sarsılmadığı üzere sürdürülebilir olduğunu gösterdiği gerekçesiyle davanın reddine karar verdi.

Mahkemenin kararına karşı müddeti içinde davacı vekili temyiz isteminde bulundu. Yargıtay 2. Hukuk Dairesi kararın onanmasına karar verdi.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ MAHALLÎ MAHKEMENİN KARARINI BOZDU

Davacı vekilinin karar düzeltme talebi üzerine Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, “Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan davalı erkeğin davacı bayana yönelik olarak daima olarak ‘Kızınız mecnun, tımarhaneye yatırın, şişmansın, estetik ameliyat ol, senin hiçbir şeye aklın ermez, sen ne anlarsın, ruh hastasısın, sende ruhsal bozukluk var, git tedavi ol’ diyerek eşini aşağıladığı ve ona hakaret ettiği anlaşılmaktadır.

Davalı erkek tarafından sunulan imaj kayıtlarına ait DVD’nin bayanın isteğine muhalif olarak hukuka muhalif yolla elde edildiği anlaşıldığından, hukuka muhalif bu kanıtın af olgusunun ispatında dikkate alınması mümkün olmadığı üzere, davacı bayanın eşinin süreklilik gösteren kusurlu davranışlarını affettiğine dair ayrıca bir kanıt ve olgu da ispatlanamamıştır.

Bu halde davalı erkeğin aşağılama ve hakarete yönelik davranışlarının süreklilik gösterdiği de dikkate alındığında taraflar ortasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkan vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut ve sabittir.

Olayların akışı karşısında davacı dava açmakta haklıdır. Bu kaideler altında eşleri birlikte yaşamaya zorlamanın artık kanunen mümkün görülmemesine nazaran boşanmaya karar verileceği yerde yetersiz münasebet ile davanın reddine karar verilmesi gerçek değildir. Ne var ki bu konu birinci inceleme sırasında gözden kaçırıldığından, kararın onanması yanlışsız olmayıp, davacının karar düzeltme talebinin kabulüne, Dairemizin onama ilamının kaldırılmasına, kararın açıklanan münasebet ile bozulmasına karar vermek gerekmiştir” gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verdi.

YEREL MAHKEME KARARINDA DİRENDİ

Aile Mahkemesi bozma öncesi kararda yer alan münasebetin yanında, “davacı şahit beyanlarının genel, soyut ve davacıdan duyuma dayalı olduğu, olayların gerçekleştiği ana ait yer ve vakit belirtilmediği, beyanların davacının anlatımlarına dayalı olduğu, davalının eşi ve çocuklarıyla çok ilgili olduğu, hasebiyle davacının savlarını kanıtlayamadığı, davalı erkek hakkında özel hayatın kapalılığını ihlâl etmek kabahati ile ilgili olarak yapılan hata duyurusu sonrası savcılık tarafından verilen kararda ‘şüpheli ile müştekinin şikâyete bahis imgelerin ve seslerin kayıt edildiği tarihte birebir ikamette yaşamaya devam ettikleri ve kanunen hala evli oldukları, bu bakımdan şüphelinin yaşadığı meskendeki öbür şahısların imaj ve seslerini kendisinin bulunmaya hakkı olduğu bir ortamda ve müştekinin de manzaralarının ve seslerinin kayıt edildiğinden haberdar olduğu bir vakitte kaydettiği, şüphelinin bu ses ve imajları kanıt olarak müşteki ile kuşkulu ortasında devam eden boşanma dava evrakına sunduğu, üçüncü şahıslar ile paylaşmadığı, bu durumun TCK’nın 134/1 ve 2. hususlarında gösterilen cürmü oluşturmayacağı, özel hayatın kapalılığını ihlâl etmek cürmünden ötürü öge yokluğu nedeniyle kamu ismine kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair’ verilen münasebet dikkate alındığında karara temel alınan bu kanıt hakkında “rızası alınmaksızın hukuka ters yolla elde edilen delil” olarak kıymetlendirme yapılamayacağı” gerekçesiyle direnme kararı verdi. Direnme kararı yasal müddeti içinde davacı vekili tarafından temyiz edildi. Böylece evrak Yargıtay Hukuk Genel Konseyi gündemine taşındı.

“GİZLİ OLARAK YAPMADIĞI ANLAŞILMAKTADIR”

Gündemine gelen evrak üzerinde görüş bildiren Yargıtay Hukuk Genel Şurası, eldeki davada erkek eş tarafından evraka sunulan altı adet DVD ve içerisindeki görüntüler ile makul aralıklarla alınan ekran manzaralarının dökümüne ait eksper raporunun incelenmesinde “Kadının ‘Ya bak beni çekip durma, beni çekme, sen niçin daima çekiyorsun. Senin gayenin ne, neden çekiyorsun anlayamıyorum.

Ne yapacaksın, mahkemede kanıt olarak mı kullanacaksın’ biçimindeki beyanlarından erkeğin ortak konut içerisinde çekim yaptığının bayan tarafından bilindiği, bir diğer tabir ile erkeğin bu çekimleri bilinmeyen olarak yapmadığı anlaşılmaktadır. O denli ise belge içerisinde var alan DVD’nin bayanın bilgisi dışında hukuka alışılmamış yolla elde edildiğinden kelam edilemeyeceği tartışmasızdır.” diyerek boşanma davaları açısından hukuka karşıt kanıtlar kapsamında çok kıymetli emsal bir karara imza attı.