Köyde halter çalışan bedensel engelli sporcu hayalinin peşinden koşuyor
Sait Elmas
3 min read
Burdur’un merkeze bağlı Güneyyayla köyünde yaşayan 33 yaşındaki bedensel ve görme engelli Hakan Güçlü, köy meskeninin odasında fizyoterapistinin ikram ettiği halter setiyle karşılaşmalara hazırlanıyor.
Doğumundan bir ay sonra belinde oluşan sıvının hastanede ameliyatla alınması sırasında omurilik hudutlarının ziyan görmesi sonucu vakit içinde yürüme ve görme yetisi azalan Güçlü, 12 yaşında tekerlekli sandalyeye mahkum oldu.
Atatürk Üniversitesi Spor İdaresi önlisans programı birinci sınıf öğrencisi Güçlü, kendi işini kendi görmek ve bedeninin üst tarafını güçlendirmek ismine sporla ilgilendi. Fizyoterapistinin yönlendirmesiyle 9 ay evvel halterle tanışan Güçlü, maddi imkansızlıktan ötürü kent merkezindeki Gençlik ve Spor Bakanlığının spor salonuna gidemeyince konutunda çalışıyor.
Aydın’ın Nazilli ilçesinde 19 Mart’ta Türkiye Halter Federasyonunca düzenlenen Bedensel Engelliler Türkiye Şampiyonası’nda 59 kiloda kaldırdığı 117 kiloyla Türkiye 2’ncisi olan Güçlü’nün hayali, ulusal kadroya seçilip Türkiye’yi Avrupa’da ve olimpiyatlarda temsil etmek.
– “Müsabakada derece alınca işi ciddiye aldım”
Para halter sportmeni Hakan Varlıklı, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kent merkezine 22 kilometre uzaklıkta 400 nüfuslu küçük bir köyde yaşadığını söyledi.
Varlıklı, tedavi sürecinde tanıştığı fizyoterapist Abdullah Bülbül’ün yönlendirmesiyle spora daha sonra da haltere başladığını lisana getirerek, Burdur Gençlik ve Spor Vilayet Müdürlüğünün sportmeni olduğunu anlattı.
Haftada en az 3 gün kent merkezindeki spor salonundaki idmana gitmesi gerektiğini belirten Varlıklı, çobanlık yapan babasının maddi durumunun yetersizliğinden salona gidemediğini, daha ağır halter materyalleri alamadığını aktardı.
Varlıklı, fizyoterapistinin kendisine ikram ettiği başlangınç düzeyindeki halter setiyle odasında çalıştığını vurgulayarak, “Ben de ‘madem salona gidemiyorum o vakit konutumda çalışırım’ dedim. Bir yakınımın dayanağıyla kısa kalan setin çubuğunu hurdadan demir çubukla uzattım, odadaki yastıkları dayanak minderi yaptım, bench press sehpam yok, tartısı kanepenin üzeri koyarak çalışıyorum. Evvelce can probleminden çalışıyordum. Karşılaşmada derece alınca işi ciddiye aldım. Artık günde iki idman yapıyorum.” diye konuştu.
– “Sporla güya yeni bir organ kazandım”
Spor yaptıkça sporu sevmeye başladığını anlatan Güçlü, şöyle konuştu:
“Ağırlıkları kaldırdıkça, kendimi geliştirdikçe, bir kilogram daha fazla kaldırdığımda dünyayı kaldırmış üzere hissediyorum, dezavantajlarımı, engellerimi aşıyorum. İçimde bir tutku oluştu, o tutku da şimdilik Türkiye ikinciliği getirdi. Karşılaşmadaki tribünlerin alkışlamasını duyunca, bir şey başardığını görünce içimde diğer bir coşku oluşuyor. Daha fazlasını yapmak istiyorum, daha fazlasını başarmak için elimden geleni yapacağım.”
Varlıklı, spor sayesinde dünyaya artık farklı bakmaya başladığına dikkati çekerek, “Sporla güya yeni bir organ kazandım, spor yapmanın memnunluğu, sporun benden götürdüğü gerilim yerine uğraş ruhunu getirmesi farklı bir şey. Elimdeki imkanlar doğrultusunda daha fazla çalışıp ulusal gruba girmek istiyorum. Akabinde Avrupa ve olimpiyatlarda madalya almak istiyorum. Katiyetle bırakmayacağım.” sözlerini kullandı.
Baba Doğan Güçlü de karşılaşmada oğlundan daha çok heyecanlandığını belirterek, onu her istediğinde salona götüremediğini, imkanlarının kısıtlı olduğundan dayanağa gereksinimleri olduğunu, oğlunun desteklenirse daha büyük muvaffakiyetler elde edeceğinden emin olduğunu kaydetti.
Anne Hatice Güçlü ise oğlunu hiç yalnız bırakmadığını aktararak, “Hakan, küçük yaşından beri sporu seviyor. Oğlumu destekliyorum, ölünceye kadar gerisindeyim. Muvaffakiyetler diliyorum, o başardıkça memnun oluyorum.” diye konuştu.
